تغییر سالانه‌ی ساعت اثرات ماندگاری بر سلامت دارد
با جلو کشیده شدن ساعت‌ها در بهار (برای نیم کره شمالی)، بسیاری از مردم مشتاق روزهای طولانی‌تر و آفتابی‌تر خواهند بود—عصرهایی که نور بیشتری دارد—اما میزان رو به رشدی از مطالعات نشان می‌دهد که هزینه‌ای که پرداخت می‌کنیم برای روزهای آفتابی‌تر آنقدرها هم که فکر می‌کنیم کم نیست.
ساعت تابستانی (Daylight Saving Time یا DST) به نظر می‌رسد تأثیرات منفی ماندگاری بر سلامت انسان داشته باشد.
ساعت بدن انسان، که به‌عنوان ساعت زیستی شناخته می‌شود، در ناحیه‌ای از مغز به نام هسته سوپراکیاسماتیک (SCN) قرار دارد که بخشی از هیپوتالاموس است. این بخش تعیین می‌کند که آیا باید بیدار بمانید یا بخوابید. مغز اینکار را با تنظیم تولید ملاتونین (هورمون خواب)، کورتیزول (هورمون بیداری)، و نیز سایر عوامل مؤثر بر هشیاری انجام می‌دهد. این سیستم همچنین برای تنظیم زمان عملکردهای بدنی بسیار مهم است، از جمله بیان ژن‌ها و تنظیم سوخت‌وساز و خلق‌وخو.
اما آنچه که ساعت بدن را تنظیم می‌کند، نور خورشید است—به‌خصوص نور آبی که در صبح بیشتر وجود دارد. این نور باعث می‌شود SCN دستوراتی را برای ترشح هورمون‌ها بدهد، و وقتی که ساعت دچار اختلال می‌شود، هورمون‌ها در زمان اشتباهی ترشح می‌شوند و بدن نمی‌تواند به‌درستی بیدار شود یا بخوابد.
در زمستان که ساعت طبیعی در جریان است، نور طبیعی بیشتر با چرخه روز و شب هم‌راستا است. اما در ساعات تابستانه، مردم معمولاً نور مصنوعی شبانه را بیش از حد دریافت می‌کنند که تنظیم ساعت بدنشان را مختل می‌کند. آنها نه تنها نور صبح را از دست می‌دهند، بلکه نور شب نیز با تولید ملاتونین تداخل ایجاد می‌کند و در نتیجه خواب را به تأخیر می‌اندازد.
همه‌ی این‌ها منجر به به‌هم‌ریختگی در الگوهای خواب و بیداری در هنگام DST (ساعت تابستانه) می‌شود و سطح کورتیزول را افزایش می‌دهد (که استرس‌زاست)، و همچنین سطح گرلین (هورمون گرسنگی) و لپتین (هورمون سیری) را نیز به هم می‌ریزد.
یک مطالعه در Journal of Health Economics در سال 2019، به بررسی افرادی پرداخت که در دو طرف مرز یک منطقه زمانی در آمریکا زندگی می‌کردند.
در سمت شرقی (جایی که خورشید زودتر طلوع می‌کند)، افراد به‌طور متوسط ۱۹ دقیقه بیشتر می‌خوابیدند و کمتر دچار اضافه وزن، چاقی، دیابت و بیماری‌های قلبی بودند. در حالی که نوجوانان در سمت غربی، که نور خورشید را دیرتر دریافت می‌کردند، بیشتر احتمال داشت از نظر زیستی دچار بی‌خوابی باشند.
📉 عواقب این بی‌خوابی بسیارند:
- عملکرد تحصیلی ضعیف‌تر
- افزایش خطر تصادف
- کاهش بهره‌وری شغلی
یکی از مطالعات نشان داد که در هفته‌ی بعد از تغییر ساعت، متوسط زمان خواب حدود ۴۰ دقیقه کاهش می‌یابد.
پژوهش‌های دیگر افزایش نرخ سکته قلبی (۲۴٪)، تصادفات جاده‌ای (۶٪) و افزایش در افسردگی فصلی را گزارش کرده‌اند.
مطالعات همچنین افزایش خطر التهاب، فشار خون بالا، و دیابت نوع ۲ را مرتبط با این اختلال در خواب دانسته‌اند.
ایوا ویننبک، پژوهشگر خواب از دانشگاه هاروارد، می‌گوید حتی اگر صبح‌ها بدون نیاز به زنگ بیدار شوید، هنوز هم دچار اختلال در ساعت بیولوژیکی می‌شوید.
او اشاره می‌کند که انتقال ساعت به جلو در بهار، باعث می‌شود انسان‌ها نور طبیعی صبح را از دست بدهند، و از آنجا که هنوز بسیاری از مردم از نور مصنوعی عصر لذت می‌برند—مانند صرف نوشیدنی در فضای باز یا فعالیت‌های بیرونی در عصر—کنار گذاشتن DST آسان نیست.
📍 شاید نور بیشتر در عصر وسوسه‌کننده باشد، اما سلامتی هم مهم است. بهای یک خواب خوب شبانه چقدر است؟ آیا واقعاً می‌توان برای آن قیمتی تعیین کرد؟
فینسوف: البته در کشور زیبا و چهارفصل ما، مشکلات این است که برق نداریم 😁😁😁
