در طول تاریخ (پس از ۱۹۷۱) قیمت طلا هر زمان که به یکباره شاهد یک افزایش ناگهانی بوده است، بلافاصله پس از آن اصلاح طولانی مدتی داشته است.
در واقع هر زمان که قیمت طلا ۲۵ درصد فراتر از مووینگ اوریج ۲۰۰ روزه رفته است، پس از آن شاهد یک اصلاح قیمت و زمانی بوده‌ایم. در اینجا برخی از مواردی را که این اتفاق رخ داده است، بررسی می‌کنم.
در اینجا سال‌های اولیه فروپاشی برتون وودز را نادیده می‌گیرم. چرا که افزایش قیمت پس از برتون وودز ناشی از دهه‌ها سرکوب قیمت طلا است. (اگرچه می‌توان استدلال کرد شرایط امروز بسیار شبیه همان دوران است)
در ژانویه ۱۹۸۰، قیمت طلا برای برهه‌ای به نزدیک ۱۱۰ درصد از مووینگ اوریج ۲۰۰ روزه رسید. در آن زمان قیمت هر اونس طلا به بیش از ۸۷۰ دلار رسید. اما سپس وارد فاز اصلاحی شد. قیمت طلا تا سال ۲۰۰۸ به آن قیمت بازنگشت.
اما همچنان در فاصله بین ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۸، یکبار دیگر شاهد افزایش قیمت فراتر از ۲۵ درصد از مووینگ اوریج ۲۰۰ روزه بودیم. در سال ۱۹۸۲، قیمت طلا در جهشی ناگهانی از ۲۹۵ به ۴۹۵ افزایش یافت. قیمت پس از کاهش تلاش کرد دوباره این سطح را بشکند اما ناتوان بود و وارد یک فاز اصلاحی طولانی مدت شد. تنها در سال ۲۰۰۵ بود که این سطح را به طور موثر شکست.
پس از آن در سال ۲۰۰۶ بود که چنین اتفاقی برای طلا رخ داد. این اصلاح اگرچه نسبت به اصلاح‌های قبلی کمتر بود اما قیمت از سقف خود نزدیک به ۲۵ درصد افت کرده و تا بیش از یک سال آینده نتوانست به طور موثر مقاومت را بشکند. هرچند در نهایت قیمت توانست بعد از آن تا ۱۰۰ درصد رشد داشته باشد.
رخداد بعدی در آگوست ۲۰۱۱ اتفاق افتاد. زمانی که سیاست‌های فدرال رزرو معکوس شد و اروپا نیز وارد فاز ریاضت اقتصادی شد. قیمت طلا نیز وارد یک فاز اصلاحی طولانی مدت شد که تا مارس ۲۰۲۴ نتوانست این سطح را به طور موثر بشکند.
در حال حاضر نیز ما وارد یک چنین سطحی شده‌ایم. احتمالا اصلاح قیمت طلا همچنان ادامه‌دار خواهد بود. اما همانطور که همیشه گفته‌ام، سطحی که طلا به دنبال رسیدن به آن است، ۱۰ هزار دلار خواهد بود و به آن می‌رسد. بنابراین من این کاهش را فرصتی برای ورود می‌دانم.
