نیچه در کتاب فراسوی نیک و بد میگوید: «شما دانشمندان، هنگامی که به اعماق چیزها مینگرید، همیشه به خودتان مینگرید» آیا نیچه نمیخواهد بگوید که علم به جای اینکه به جهان خارج اشاره کند به اراده دانشمند اشاره دارد؟ نیچه در غروب بتان، به دنبال شکستن بت علم نیز هست. اما شاید کمی با دقت اینکار را میکند. شاید خود نیچه هم میداند شکستن بت علم چقدر سختتر از شکستن بتهای دیگر است. چرا که بت علم در دل خود فریبی دارد. فریب علم آن است که خود را در لباس منطقیترین گزارههای جهان پنهان میکند. منطق علیت.
در این پادکست قصد دارم در این مورد صحبت کنم که فریب بزرگ خدای دنیای مدرن چیست و چرا آن چیز که قرنهای پس از رنسانس همه آن را یگانه راه رسیدن به حقیقت میپنداشتند جز فریبی نبوده است.
این پادکست رو گوش کنید و برای دوستان خودتون هم بفرستید.
لینک پادکست در شنوتو:
https://shenoto.com/album/podcast/259343/اپیزود-ششم-مرگ-خدای-مدرن-چرا-علم-هم-منبع-حقیقت-نیست؟
لینک پادکست در کست باکس
اطلاعات انقد زیاد هست تو اصل مطلب گم شد
آره این مبحث خیلی مفصله. نیاز به مقدمه چینی زیادی داشت. اما امیدوارم که تونسته باشم اصل مطلب رو تا حدودی برسونم.